|
هنوز در عرفات چشمانت به انتظارم به یاد غربت جدم همیشه نوحه خوانم دوسه کلام بیش زبان حال زارم نیست بیا که تاب دوریت در توانم نیست سر از افق هر صبح و شام میکشم به آن امید که شاید بیابم نشان یارم به لبیک تو یک روز جان خواهم داد نگارا هر چه گویی آن خواهم داد چه سخت شد تحمل این انتظار فریاد ببین که چگونه به انتظارمیکنم فریاد دلم عرفات شده و جانم چو سایبانت بیا و بخوان دعای فرج میان یارانت
سُبْحانَ الَّذى فِى السَّمآءِ عَرْشُهُ سُبْحانَ الَّذى فِى الاَْرْضِ حُکْمُهُ منزه است خدایى که در آسمان است عرش او منزه است خدایى که در زمین است فرمان و حکمش سُبْحانَ الَّذى فِى الْقُبوُرِ قَضآؤُهُ سُبْحانَ الَّذى فِى الْبَحْرِ سَبیلُهُ منزه است خدایى که در گورها قضا و فرمانش جارى است منزه است خدایى که در دریا راه دارد سُبْحانَ الَّذى فِى النّارِ سُلْطانُهُ سُبْحانَ الَّذى فِى الْجَنَّةِ رَحْمَتُهُ منزه است خدایى که در آتش دوزخ سلطنتش موجود است منزه است خدایى که در بهشت رحمت او است سُبْحانَ الَّذى فِى الْقِیمَةِ عَدْلُهُ سُبْحانَ الَّذى رَفَعَ السَّمآءَ سُبْحانَ منزه است خدایى که در قیامت عدل و دادش برپا است منزه است خدایى که آسمان را بالا برد منزه است خدایى الَّذى بَسَطَ الاْرْضَ سُبْحانَ الَّذى لا مَلْجَاَ وَلا مَنْجا مِنْهُ اِلاّ اِلَیْهِ پس که زمین را گسترد منزه است خدایى که ملجا و پناهى از او نیست جز بسوى خودش * * بگو سُبْحانَ اللّهِ وَالْحَمْدُ لِلّهِ وَلا اِلهَ اِلا اللّهُ وَاللّهُ اَکْبَرُ صد مرتبه و بخوان منزه است خدا و حمد از آن خدا است و معبودى جز خدا نیست و خدا بزرگتر از توصیف است کلمات کلیدی : |
امروز : پنج شنبه 103 اردیبهشت 6 ، 2:27 صبح
عرفات انتظار
آمار بازدید
دوستان سجاده
