سلام
پست زيبايي بود
وبلاگ خوبي هم داريد
و اما زندگي دفتريست که عمر ان را ورق مي زند و ماه ها و سال ها به سرعت مي گذرد و تنها چيزي که به يادگار مي ماند تنها خاطرات تلخ و شيرين هستندو سپس با فراموشي به پايان مي رسد و در اخر با قطره اشک به پا يان مي رسد.عزيزم زندگي بي اميد همدوش مرگ است.موفق باشيد
