چه انتظار عجيبي !تو بين منتظران هم، عزيز من چه غريبي!عجيب تر که چه آسان نبودنت شده عادت.چه بي خيال نشستيم، نه کوششي ، نه وفاييفقط نشستيم و گفتيم: خدا کند که بيايي .....