سلام . از اينكه مثل هميشه لطف كرديد و به من سرزديد ممنونم . شعر زيبايي در باره حضرت صديقه شهيده (س) نوشته ايد . دل تكان مي خورد . وقتي پاي برهنه روي خاكهاي داغ بقيع مظلوم بگردي و قبرها را به ديده جستجو بنگري حالتي عجيب دست مي دهد . من در بقيع اين كار كرده ام مي ديدم كبوتر ها روي قبرها نشسته اند و حيران نوك به زمين مي زدند اين دو بيت را زمزمه كردم.
كبوتر آي كبوتر آي كبوتر آي كبوتر
توميداني كجاست زهراي اطهر
هر چه گشتم من پيدايش نكردم
كجا رسم است ندانند قبرمادر
نمي شود گفت مسلمان باشيم و يك لحظه از فاطمه (س) غافل.
اي بهترين بهانه براي گريستن ......
موفق و شاداب و سلامت باشيد انشاا..
