درتمام ادیان آسمانی نام منجی و نام موعود با یک احترام خاص و مقدس آ ورده شده است چونان که این نام تنها روزنه امیدی بوده و هست برای رسیدن به کعبه آمال و آرزوهایشان

در دین مبین و کامل اسلام این پدیده تنهایک اتفاق و یا یک حالت و یک مورد دلخوش کنند نیست ؛بلکه این یک واقعیت و یک حقیقت بارز است کهامت اسلامی به آن اعتقاد دارند البته بعضی از شاخه هایی که به وسیله دشمنان دین مورد هجمه قرار گرفته اند و بابرخوردهای افراط و تفریط روبرو شده اند در موردمقام و چگونگی رسیدن این منجی در اصل نه بلکه در رو بنای این قضیه دچار تسلسل شده اند که این به اصل و وجود این حقیقت هیچ ایرادی وارد نمیکند. بلکه این برداشتهای قومی و گروهی است که باید برای آن بحثی اختصاص داد .

در نگاه و اعتقاد ما مسلمانان بخصوص شیعیان این امر بسیار مقدس و یک واقعه حتمی است.

در بین همه حقایق دین ما این واقعه زیبا ترین و امید بخش ترین اتفاق است که همه به انتظارش همیشه در پیشگاه ربوبیت خواستار فرج و رسیدن ان هستند

با اشاره به پیوستگی و وابستگی دعوت همه انبیاء الهی به یکدیگرهمه پیامبران و امامان زمینه ساز و بشارت دهنده پیامبران و امامان بعد از خود و تکمیل کننده رسالت پیامبران گذشته بودند و همگی به آمدن منجی موعود بشارت داده بودند.
با اشاره به آیات اول تا سوم سوره مائده می توان به آیات مربوط به غدیر در قرآن کریم بر آگاه بودن همگان بر موضوع جانشینی حضرت علی (ع) آگاه می شویم و این در حالی است که عده ای در واقعه غدیر جانشینی را انکار کردند و هدف پیامبر را اعلام دوستی با حضرت علی (ع) دانستند

در این زمینه اخبار و احادیث بسیار زیادی در کتب شیعه و سنّی از پیامبر گرامی اسلام و ائمه‌ معصومین(ع) روایت شده است که برخی از آنها را جهت توضیح فرازهای بشارت مزبور می‌آوریم.
در کتاب «غیبت» شیخ طوسی از ابو سعید خدری روایت کرده است که گفت: از رسول خدا (ص)شنیدم که بر فراز منبر می‌فرمود: مهدی از عترت و اهل بیت من است. او در آخر زمان ظهور می‌کند. در آن هنگام آسمان بارانش را فرو می‌فرستد، زمین گیاهان خود را می‌رویاند. و او سراسر روی زمین را پر از عدل و داد می‌نماید، آنچنان که دیگران ـ ستمگران ـ آن را پر از ظلم و جور کرده باشند.

ادامه دارد.....