آسمان برای تو کفنی بود تا جسم پاکت را در خود بپیچد و

وقت وزیدن نسیم بوی عطر جانبخش تو را برای ضمانت به روی دوستدارانت بوزد.

ای که پاکی از تو آبرو گرفته است؛باز هم اربعینی فرا رسید و سوز دل زینب را برای سوگوارانت هویدا کرد.

اربعین آمد دلم را غم گرفت        بهر زینب عالمی ماتم گرفت

سوز اهل آسمان آید به گوش       ناله صاحب زمان اید به گوش

جان اهل البیت عصمت بر لب است       قافله سالار انها زینب است

و ندایی برآمد که قافله باز ایستد و بند از محمل ها بگشاید ؛

یارن سفر کرده باز به صحرا نشینان چاک چاک کربلا رسید ند.

و چه سخت بود آن روز و چه دشوار بود دیدن این همه عشقهایی که پاره پاره شده بر بیابان گرم کربلا آرمیده

و رسید روز موعود من و تو ای برادر ؛ببین منم زینب تو ؛اما نمیدانی چقدر در هجرانت پیر شدم

آمد دوباره روز دیدار ت برادر

پیر کشته زینب از هجرت برادر

بی کس و تنهاشدم اخر برادر

نوگلان باغ تو گردید پر پر ای برادر

اینجاست که پرندگان هوایی باز بر این گلخانه نغمه سرایی میکنند

کجایید ای نوای بی نوایی

هر یک به سویی دوان است

و از همه دشوارتر دیدن رباب است که دست بر خاک کربلا فرو می برد و سراغ اصغرش را از رمل ها میگیرد

و چه بگویم از نجوای امامی که قافله ای را به دنبال دارد خسته و غمگین و نوحه سرا

در پهن دشت نینوا دیگر پرندگان هم برای امام سجاد نوحه سر داده اند

واز دور که به شط فرات می نگری نخلها برای همیشه سر تعظیم به وفای علمداری فرود آورده اند که تاریخ دیگر چون او را بخود نخواهد دید

دختری مویه کنان به دنبال پدر میگردد و بانک میزند ؛عمه جان یاریم کن تا پدرم را بیابم

برایش حرفها دارم چشمان اشکبار عمه از او ملتمسانه میخواهد که دفتر دل نگشاید و سخن از آنچه که گذشت نگوید

عمه جان بیا و بگو پدرم کجاست ؛میخواهم برایش بگویم که خواهرم رقیه کجاست شاید منتظر اوست

وای من این سو چه خبر است؟؟ گویا باز عاشورا بر پا شده هر کسی حدیت و نقلی از آن روز حادثه میگوید و همه را به نوحه و گریه می اندازد

خدا یا چگونه می شود تحمل کرد؛مادری خاکهارا کنار میزند و نجوا میکند..........بیا مادر برایت آب آورده ام.. بیا تا یک بار دیگر لالایی برایت بگویم

پسرکم از دوری مادر هراس نکردی؟؟ عزیزکم چرا برایم نمیخندی.....

و کنار شط فرات زنی خمیده به دنبال نعش برادرش دواندوان به پیش میآید

عباسم..عزیز خواهر ای آقا و مظهر ادب؛ بانک کن تا تو را بیابم...آخر چه شده که زینبت را فراموش کردی؟؟؟

 و سپریرا در لا بلای ژارچهای میکشد و باز به دنبال برادر مویه کنان میدود

هر کسی ندبه ای داشت و هر کو از فراغی سخت می گریست؛تاب و توان از این بیابان روزها پیش گرفته شده بود .

همان روزی که حسین ع و یارانش به کارزاری ژا نهادند ؛به قولی تمام کفر در برابر تمامی حق قرار گرفته بود

و امروز اربعین جانسوز این پرندگان  مهاجر بود .وبا بازگشت کاروان اسرا به سرزمین کربلا داغ ها تازه تر شد

و زخم  دلها سر باز کرد .زمین برای زمین یانی فرشته سیرت به آسمانها فخر می فروخت

 و در خفا از بی شرمی قاتلان و مسببین این دد منشی خجالت میکشید و از قصه آب میشد

گفتم آب ب ب ب ب ....خدای من چقدر می سوزم وقتی به چهره آب مینگرم سوزی که تا اعماق قلبم را

 داغ و تب دار می کند و نقش عطش را بردیوارهای آن میگذارد.

مولایم برخیز اربعین شد  چهل روز و چهل شب از سکنی گزیدن ات در دشت بلا  میگذرد برخیز تا با یارانت به شهر جدت باز گردیم

زینب روی باز گشت ندارد اخر این خواهر مضطر چگونه پیام عروج خونین شما را به مدینه ببرد؟؟؟ 

بار بگشایید اینجا کربلاست

آب و خاکش با دل و جان آشناست

 بر مشام جان رسد بوی بهشت

به به از این تربت مینو سرشت

ماه اینجا واله و سرگشته است

و آن شهاب ثاقب از خود رفته است

اربعین است اربعین کربلاست

هر طرف غوغایی از غم‏ها به پاست

گویی از آن خیمه‏های نیم سوز

خود صدای العطش آید هنوز

هرکجا، نقشی ز داغ ماتم است

هر چه ریزد اشک در اینجا کم است

باشد از حسرت در اینجا یادها

هان به گوش دل شنو فریادها

تا قیامت کربلا ماتم سراست

حضرت مهدی «حسان» صاحب عزاست

چقدر دشوار است دل کندن ازآنچه که با جانت پیوند خورده باشد..... برادرم اگر بر نمی خیزی کمکم کن تا بتوانم پیام آور خوبی باشم

شرمگینم از امانتی که به من سپردی  وبا مظلومیت در گوشه خرابه شام جا ماند و مرا بار دیگر به آتش کشید

هرگز یاد تو از لوح دل و جان نرود .......و قافله بعد از درد دلی سنگین و ندبه هایی حزین

 با تنهای چاک چاک سالار قافله و یاران وفادار و همراهش خدا حافظی درد ناک و سختی داشت 

و سپس رو به سوی   سرزمین خویش   بازگشت کرد ؛اما چگونه باز گشتی ؟؟..باز گشتی

به وسعت تحمل همه غمهای عالم و رسالتی سنگین که آن رسالت پیام آوری قیام خونین عاشورا نام دارد

با سلام دو ستان لطف کردند و بنده را به بازی نوستالژی دهه فجر دعوت نمودند.

و قرعه به نام بنده هم خورد تا یکی از خاطرات به یاد ماندنی بنده هم از خاک خوردن بیرون آمده و به رشته تحریر درآید.

درست یادمه سال اول دبیرستان سال 58  بود ایام دهه فجر خیلی شلوغ و پرکار بودیم مخصوصا بنده و چند تایی از بچه ها

خلاصه سر از هر نهاد و اداره در می آوردم با همکاری برادر شهید جوانمردی رحمة الله  مجموعه نمایشگاه جنگ به روایت تصویر را راه انداختیم که کلی استقبال شد.

با بچه های بسیج ترتیب نمایشگاه انقلاب در خاطره ها رو برگزار کردیم و با  کمک بچه های انجمن مدرسه در گروه سرود و تئاتر و سخنرانی و ورزش زنگ ده روز انقلاب رابرنامه ریزی و اجرا کردیم

بنده که معاون انجمن بودم از طرف اتحادیه و بسیج دعوت شدیم توی چند تا دبیرستان دخترانه به اصطلاح سخنرانی و جذب مخاطب کینم و به قولی تبلیغ کنیم که خاطرات اونم خیلی شنیدنی هست.با یک عده از دوستان در گروه سرود بسیج سرود ای توسن بهاران را کار میکردیم.از طرفاداره اموزش و پرورش هم در مسابقات ورزشی شرکت داشتیم و از طرف حوزه مسابقات قرائت قران و تزئین مدرسه ،روزنامه دیواری؛ زدن تراکت ؛ساختن کلیشه وپخش سرود از بلندگو گرفته تا تمیز کردن مدرسه کمک مستخدم مدرسه و پختن آش صلواتی و فروش کتاب و برای جمع آوری کمک به جبهه و سرکشی کردن از  بهزیستی و شیرخوارگاه عیادت خانواده شهدا؛ عیادت از مجروحان برگزاری نماز وحدت ؛ورزش همگانی  و دعوت مسئولین ؛وشرکت در کلاسها و سخنرانی های اساتید که الان اکثرا شهیدان شهرمان را در بر میگیرندو................

 خلاصه عصر روز بیست بهمن توی سالن مدرسه ما که یکی از بزرگترین و مجهز ترین سالن های نمایشی وقت بود قرار بود نمایش شهید قلب تاریخ است رو اجرا کنیم. بنده که نقش علی (شهید) را داشتم که در نمایش شهید می شدم وباید دوستان بنده رو روی دستاشو حمل میکردن و با خواندن سرود منو نزد مادرم می بردند. چشمتان روز بد نبیند

نزدهمه حاضرین در   سالن اتفاقی رخ داد که هنوز اون لحظات را و حتی صداشونو به یاد دارم .

تا دوستانم منو بلند کردن نفهمیدم قلقلک شدم و از بالای دستاشون خودمو انداختم و بلند شدم . یک مرتبه همه سالن یک صدا فریاد می زندند شهیدان زنده اند الله اکبر... و دیگه نمیدونستم چیکار باید میکردم  برای اینکه خجالتمو قایم کنم خودم هم با اون ها همکاری کردم.

دیگه از اون به بعد شده بودم نقل دهن بچه ها و مسئولین تا منو میدیدن میگفتن شهید زنده چطوری و از این قبیل حرفها.

حالا  بعد از این همه سال دلم خیلی بیشتر میسوزه که چرا خدا این مقام رو به بنده عطا نکرد که لا اقل حرف این همه ادم به حقیقت بپیونده.راضی به رضای او همچنان منتظرم.

سخن عشق نه آنست که آید به زبان                 ساقیا می ده و کوتاه کن این گفت و شنفت

از  دوستانی که این حرکت را راه اندازی کردند کمال تشکر را دارم هر چند خاطره بنده زیاد جالب نبود ولی نوشتم تا نسل سوم بدونن که میراث به جا مونده که الان نوبت ایشان هست ادامه بدهند.

این عکس غنیمتی از یکی از خادمین شهداست!

 و چه آرام در جوار محبوبتان آرام گرفتید

آخر چه شده است مارا که دست و پاهایمان بسته شد؟؟

چرا رنگ آرزوهایمان رنگ دنایی شد؟؟

امروز خواستم برای تجلیل از شما به گلزار بیایم!!!!

اما پاهایم لرزان شد .... نکند شهدا همه چیز را در مورد ما بدانند؟

آن وقت است که باید از خجالت فرار کرد

امن یجیب المضطر اذا دعاه ویکشف السوء...

امن یجیب المضطر اذا دعاه ویکشف السوء...

امن یجیب المضطر اذا دعاه ویکشف السوء...

خدایا فرصتی ده که خود را از رنگها و ارزن دنیا  دور کنیم و از همه  ظواهر آن چشم  بپوشیم!!!!

شاخه گلی و شیشه گلابی همراه با دو شمع  نذر  دل شکسته ام کرده ام...

امروز کنار گلستان همیشه سبز شهدا برای خود دست دعا بر میداریم

خدا یا دلم تنگ مولا شده!!!!!!

امن یجیب المضطر اذا دعاه ویکشف السوء...
امن یجیب المضطر اذا دعاه ویکشف السوء...
امن یجیب المضطر اذا دعاه ویکشف السوء...

ادامه مطلب...



کلمات کلیدی :