به نام خدا
درد دل های حسینی –
قسمت دوم
ستایش خدا واجب بر
خلق است و ذکر او مزید رحمت. منانی که نعم به ما ارزانی فرمود و داد ما را نعمتی
به نام خاندان نبوت. درود بر ختمی مرتبت و خاندان باکش تا قیام روز قیامت.
حسین کیست؟ حسین یک
حقیقت است که رسیدن به آن در عین آسانی بسی دشوار است. ولی حسینی کیست؟ اگر شناخت
حسین بدان صورت که باید به آسانی ممکن نباشد ولی حسینی را می توان شناخت.
تعریف : حسینی کسی
است که امام حسین علیه السلام را دوست دارد!
خیر حسینی کسی نیست
که به زبان به امام حسین علیه السلام علاقه دارد.
پس کیست؟
حسینی انسانی است
که در او صفاتی خاص وجود دارد و احادیث بسیاری این صفات را شمرده است ، حتى از آن
بزرگتر آیات قرآن. نه دور نروید. هیچ آیه ای به صراحت نگفته که حسینی فلان است وچنان.
ولی با کمی دقت صفات حسینی را در قرآن یافتنی است.
اجازه دهید از
دروازه ای دیکر وارد شویم. کسی که به میل خود از کسی تبعیت می کند، حتما دلیلی
دارد؟ دلیل اینکه حسینی خود را حسینی می داند چیست؟ آیا مال و ثروت است! عشق!
علاقه! بهشت! ترس از جهنم! کدام!
همه در همین فکر
اند که حسینی بودن از برای خداست و به دلیل عشق مردم نسبت به اما حسین است. حال
وارد احوالات دل و عرفان می شویم. اگر انسان به کسی علاقه داشته باشد برای او چه
می کند؟ جواب هر گه که او می خواهد. عاشق مطیع معشوق خود است و برای او هر کاری
انجام می دهد. از آن فراتر سعی می کند خود را همانند معشوق کند. حتى در زندگی
روزمره کم نیستند جوانان غافل -که خدا کند من غافل باشم و اشتباه کرده باشم نه
آنان- که برای معشوق خود ظاهر خود را همانند او می کنند، یکرنگ می پوشند با هم می
خورند و همانند هم و ...
حال کسی که ادعال
عشق حسینی می کند نباید مطیع حسین باشد و یا از او پیروی کند؟ پس حسینی کسی است که
هیچ گاه دل اما حسین علیه السلام را آزرده نمی کند از او اطاعت می کند و خود را تا
حد ممکن همانند او می سازد.
حسینی در حقیقت
همان حسنی است! همان فاطمی! همان علوی و همان محمد! درود خداوند بر پیغمبر و
خاندان باکش
حال صفات حسین را
باید بشناسیم تا بدانیم حسینی کیست؟
مگر حسین
معصوم نیست؟ مگر او از بهترین خلق نیست؟ مگر نمونه کامل انسان نیست؟
بس باید صفات حسین را در آیاتی که صفات نیک انسان را بیان می کند جستجو کنیم!
ایمان، راستگویی، درستکاری، برهیزگاری، بردباری و ...
کسی که ادعای حسینی
بودن می کند باید همانند حسین باشد؛ هر کس در حد خود. حسینی نمازش دیر نمی شود چه
برسد به قضا. مگر حسین نبود که برای نماز کشته شد. پس حال عاشقان حسین باید
جگونه باشد؟
عاشقان حسین در
حقیقت همان عاشقان پیغمبرند بس آنان باید مطیع پیغمبر باشند و وصیت پیغمبر اسلام
است. در حقیقت حسینی همان دین دار است همان مسلمان ولی حسینی هست، تا حسینی.
حسینی هست که زبانش حسینی است و دیگری دستش و دیگری دلش و کسی هست که هیچ نشانی از
حسینی بودن در او نیست ولی ته دلش بویی از حسین علیه السلام است. گاه یک قطره عشق
انسان را حسینی می سازد و گاه تمام دنیا شفاعت او را نمی کند.
این مبحث نا تمام
است. در قسمت بعد بحثی بسیار دقیق و ظریف مطرح می شود که با دو بحث مطرح شده بی
ارتباط نیست. و دلیل اختصار این بخش هم گستردگی قسمت سوم است.
خدایا عاقبت همه را
ختم به خیر بفرما.
التماس دعا
امضا : مقصر
امیدوار به عفو الهی
