... خیلی نورانی شده بود . وقتی نگاهم به بدنش افتاد بسیار تعجب کردم . چرا که این بدن ، بدن آدمی نبود که با ماشین تصادف کرده باشد . سالمِ سالم بود
... همهمه زیادی از تو حیاط نظرمان را جلب کرد . آقای زارعی ... از آن بالا داخل حیاط را نگاه کرد و گفت : « فکر کنم جنازه رو آوردند . »
بلند شدم ،‌ دل تو دلم نبود . اما ... دیگه ترس نداشتم . واقعاً جمله ی آقای بهجت قدرتی در من ایجاد کرده بود که توان وصف آن را نداشتم .
... سر تابوت را گرفتیم و گذاشتیم کنار میز ، همان میزی که شکل سنگ غسالخانه درست کرده بودند . صدای گریه بچه ها در میان ذکر یا حسین یا حسینشان گم شده بود .
پارچه سفیدی روی بدنش بود ... آرام پارچه را از روی صورتش کنار زدم . با چشمای بسته اش مرا نگاه می کرد . بی اختیار سلام کردم . گویی او هم سلام کرد ...
... خیلی نورانی شده بود . وقتی نگاهم به بدنش افتاد بسیار تعجب کردم . چرا که این بدن ، بدن آدمی نبود که با ماشین تصادف کرده باشد . سالمِ سالم بود .
اما چرا ، تنها خراشی که روی تمام بدنش خودنمایی می کرد ، خراش روی گونه و کبودی گوشه چشمش بود ... آری تمام عشق قدرت در عشق به حضرت زهرا (س) خلاصه می شد و بس. به قدری حضرت زهرائی بود که حتی می گفت من بیشتر ، هیئت هایی می روم که نام حضرت زهرا (س) داشته باشد .... (و حالا او زهرائی شده بود ... هجده ساله با صورتی کبود ... )
هنگام غسل بی اختیار اشک می ریختم و اصلا روم نمی شد که به صورتش نگاه کنم . (حقیقت این بود که من با اشک ، قدرت الله را غسل دادم )
آیة الله اعتمادی مرا صدا کردند و فرمودند : « اقا سید می بینم که انگشتهای دست قدرت الله جمع شده . مثل اینکه چون دیشب در سردخانه بوده انگشت هایش خشک شده ... روایت داریم که مستحب است بدن مرده به همان صورتی باشد که در حال عبادت بوده . لذا بهتر است که شما کمی آب داغ روی انگشتهای او بریزید تا انشاءالله انگشتهایش باز شوند و به حالت معمولی در بیایند ...
انگشتهای قدرت خشک شده بود . چند باری آب داغ ریختم و دستهای او را ماساژ دادم ... برای اینکه انگشتهای مشت شده اش به حالت اول برگردد دستم را داخل انگشتهای او قلاب کردم و .... با کمی فشار کشیدم ... در حالیکه هنوز نوک انگشتانم ،‌ نوک انگشتان قدرت الله را چسبیده بود ... دستم را در دستش شل کردم ....
من دستم را رها کردم اما او دست مرا رها نکرد ....
ادامه دارد ........