ادامه مطلب...



کلمات کلیدی :

دوباره سوز دوباره درد و برای چندمین بار نشستن و مناظره کردن شد کار ما شیعیان مهدی

 دشمنان اهل بیت(ع)، بار دیگر در حمله‌ای هتک‌آمیز، دو گلدسته طلایی باقی‌مانده از انفجار سال گذشته را منهدم کردند

در غربت تنهایی مادرمان داشتیم می سوختیم که برق کین دشمن دوباره بر صورت سامرا خراشی به عمق همه تاریخ کشید

خدایا شعیان چشم انتظار مهدی اند بفرست ناجی ما را که دل تنگ دلتنگ شده ایم

با عرض تسلیت به مناسبت ایام الله نیمه خرداد

این مطلب را از یکی از رزمندگان جنگ که در وبلاگ ایشان بود

 در این پست گذاشتم البته بااجازه خودشان  به دلیل اینکه

این وبلاگ را برای ثبت خاطرات  فراهم آورده ام

 انشا الله بتوانم  در این راه نظر پر وردگار را جلب نماییم 

و  شما  دوستان هم اگر خاطره ای دارید لطف کرده اطلاع دهید

خاطره آنروز غمبار

یک روز از روی درد معده با حاج اقا رفتن بیمارستان امام،توی راه شلوغی خاصی بود

یعنی باید گفت از اون شلوغی های وقت حمله های بزرگ.

وقتی سرشو اونطرف کرد تا ببینه چی شده ، که خدای من!!!!!

دید که یک وانت پر از جنازه به طرف بیمارستان با سرعت در حرکته

تا خودشو کشید کنار همه صلوات دادن ؛ آخه نزدیک بود ؛ بله.

به بیمارستان رسیدن و داخل بخش فوریتها به نام ؛(o p d )شدن اون جا انگارصحرای محشر شده بود.

خدای من!! نا خدا گاه گریه امانشو برید اینجا کجاست ؟؟

روی زمین پر بود از مجروح صدای فریاد و ناله و ذکر همه جا رو پر کرده بود

هر کسی یه جیزی می خواست پزشکهای بیچاره هم سر در گم شده بودن ،

مگر یکی دوتا رود با پتو بجه هارو یکی یکی می اوردن داخت یکی می گفت بابا ظرفیت تکمیل،

اون یکی داد می زد: پرستار به دادش برسید یاحسین؛ نمی دونید چی شده بود تا نباشی اینو حس نمی کنید .

خلاصه یکی داد زد کمک یکی برام سرم بیاره و اون یکی میخواست یکی بیاد و زخم دوستش رو ببنده

میگفت : یا حسین خواهش می کنم تورا جون ابوالفظل بیاین کمک رضا داره شهید میشه!!!

چلو پاش یکی فریاد زد یا مهدی ادرکنی و خاموش شد ،نا خدا اگاه دوید

و اونو نگاهی انداخت دید که دستش به چیزی بند نیست

فریاد زد دکتر اینجا یک از خونریزی داره ارست می کنه(میمیره) دستش داره خونریزی شدید می ده ؛

دکتری از اون طرف فریاد زد: با یک باند سریع بالای زخمو ببندین تا بیام.

زانو زد و یک باند از همسرش گرفت و بالای زخم مجروح رو بست و سرمی که کنارش بود رو برداشت

و نگاهش کرد وقتی مطمئن شد بزای این مجروح کار سازه به دست دیگه مریض تزریق کرد.

زانوهاش سست شده بود از همسرش پرسید کمک کنم؟؟

که با لبخنی توام با گریه همسرش سر شو تکان داد و از اونجا رفت تا به بقیه کمک کنه.

یکی از مجروحان که با تزریق سرم و کمک های اولیه برای رفتن به اطاق عمل حاضر شده بود.

دوتا از برادرها به اون کمک کردن و با هم یا یک یا علی اون و گذاشتن روی تخت و بردند.

اونم یواش گفت یا علی!!!!!!!!!

یا علی گفتیم و عشق آغاز شد............

وای که چقدر خوشحال بود که توانسته بود کمک کنه؛

بله دیگه از درد معده خبری نداشت و درد رو فراموش کرد.

با لاخره توی دالان بهشت به درد ملائکی که روی زمین چرخ می زدنند؛ خورد.

و کمی توانست آرامشی رو که دنبالش بود لمس کنه و ..............

توی این زمانه هر چند گاهی یکی می آید و یکی می رود

اما بهترین ها با کار هاشون همیشه توی دل تاریخ ثبت میشوند و همه آنهارابا نام وخاطره ها و کارهای مثبت شان به نیکی یاد می کنند

این که چه کسی خوب یا بد ا ست را خدا وند بهتر می داند ولی همیشه بهترینها در سخت ترین مراحل خود نمایی می کنند

برای ایمکه کسی بتواند خوب ببیند لازم است خوب به اطراف نگاه کند و برای خوب نگاه کردن یک دنیا فکر و شعور لازم است

همیشه آنها که خوب می بینند خوب هم فکر کرده و خوب نظر می دهند بدون هیچ حبّ و بغض*

از خدا وند می خواهم که چشمان ما را به روی حقایق و بلکه به روی وجود لایتناهی اش باز کند تا بتوانیم خوب ببینیم و خوب بیندیشیم

چشمانی چون چشمان شهدا و یاران مهدی و خمینی که در راه شناخت به بزرگترین منبع شناخت دست یازیدنند

آنها که در راه رسیدن به آرمان خمینی همه چیز خود را فدا کردنند و از ایثار کردت جان شیرین هم دریغ نورزیدنند

و حتی شاید هنوز که هنوز است در این راه مورد هجمه دشمن و یا بهتر بگویم کور دلان بی بصیرت قرار می گیرند

باشد در هر حال و هر کجا اینان هنوز نا شناخته باشند و دلواپسی های این انقلاب عظیم را به دوش بکشند

و دیگران ناشناخته به همه فدا کاریهای اینان مهر باطل( لقمه حرامی) رابزند

و برای اینان همین افتخار بس که در هر کجا سنگ زیرین این آسیاب دوار بوده اند

و برای من و امثال من یک تب از درد این همه بیماری مردم نادان بس..

بنده قصد داشتم برای یاوران انقلاب و مردان خدا و خاطرات ایشان در این مکان بابی باز کنم

که در جایی قلم تیز کسانی رادیدم که خوب می دانم از سر نادانی اینان را به این کار واداشته اند

و بر این شدم تا به این موضوع هم بپردازم و از سراجمال به چند نکته پرداختم

شما خواننده محترم: خواهر و برادر چه دغدغه ای را در این میدان حس می کنید؟

نگاه می کرد کسی اون رو نبینه؛ داشت یواشکی دست بابا بلندمی کرد ؛ سویچ موتورو برداشت،

 خوب تونست، این بار موفق شد این دفعه کارشو خوب انجام داد؛ امّا دلش هنوز برای مادرش می سوخت اخه ؛مادر کسی رو جزء اون و داداش محمد نداشت.

به خدا توکل کرد و به اون گفت :خدایا تو که می دونی تو دلم چه خبره و چه غو غایی داره تو دلم داره شکل می گیره ، دلم نمیاد که مادرمو اذیت کنم اینو هم خوب می دونم که ابجیم از همه لحاظ داره سختی می بینه و دم نمی زنه

من باید باشم براش برادری کنم ولی با این دلم چیکار کنم می خوام بمونم نمیشه اگر یه وقت جنگ دیگه تموم بشه من باید در آینده به فرزندام چی بگم؟

خدایا مریم رو چیکار کنم که به امید ازدواج با من نشسته و براش داره روز شماری می کنه من هم می خوام خوشبختش کنم ولی!!!!!

اما خدا تو برام یه راهی باز کن تا بهترین راه رو برم

توی همین گیر وداد بود که با خودش گفت نه من باید برم دیگه نمی تونم همه اینها مادرومریم و ابجی زهرا می تونن برای آینده خودشون یه کاری بکنن اما اگر وقت بگذره من می مونم و شر مندگی!!!!!!

مردد بود اما یک مرتبه دوباره خوابی که سهیل براش تعریف کرده بود رو به یاد آورد و اینکه باید از درخت ممنوعه چیزی نخوره

یعنی بتونه از اون خوراکی که توی ظرف براش کنار گذاشتن بخوره

خوب دیگه مهدی کارو تمام کرد و رفت سراغ موتورش و از همه خدا حافظی یواشی کرد و رفت.... و رفتنی به وسعت همه بودن در دل تاریخ

ماهمچون صید دست و پا زده در خون

ماهمچون ماهی فتاده به هامون

ما در کنگره عرش به فرش نظاره نمی کنیم

ما از تبار حسینیم و به دنیا تکیه نمی کنیم

رفتن و رسیدن همیشه با هم هستند؛ اما ایستادن ؛ماندن اگر با هدف رفتن نباشد یک جا ماندن همیشگی از خود و خداست

تا فنا و هرز رفتن ادامه خواهد داشت، پس مراقب هوای نفس باشیم که وا ماندن ما را دچار رکود نکند.